پس از ساخت ابنيه بتني ممكن است مواردي پيش آيد كه نياز به ارزيابي وضعيت موجود بتن در سازه باشد. تغيير در كاربري سازه، نامطلوب بودن اجراء ، عدم تطابق مقاومت نمونه‌هاي استاندارد با مشخصات فني طرح، آسيب‌ديدگي بتن در سازه را ميتوان از جمله دلايلي براي ارزيابي وضعيت موجود در سازه نام برد. روشهاي متعددي براي ارزيابي مقاومت بتن در سازه وجود دارد.
بطور كلي آزمايشها به دو دسته مخرب و غيرمخرب تقسيم ميشوند. آزمايشهاي مخرب آزمايشهايي هستند كه براي انجام آنها نياز به برداشت نمونه و تخريب موضعي بتن ميباشد و معايب آنها در مقايسه با آزمايشهاي غيرمخرب، هزينه بيشتر، وارد شدن آسيب به سازه، سرعت كمتر و عدم امكان بدست آوردن سريع اطلاعات و نتايج است. سهولت و هزينه كم آزمايشهاي غيرمخرب اين امكان را فراهم مي‌سازد كه سطوح وسيعتري از بتن بوسيله اين روش‌ها مورد ارزيابي قرار گيرد. اين گونه از آزمايشها ميتوانند از تعداد آزمايشهاي مخرب بكاهند ولي هيچگاه نمي‌توانند جايگزين آنها شوند.
اندازه‌گيري مشخصات بتن از قبيل وزن مخصوص، مقاومت فشاري، ضريب ارتجاعي و ضريب پواسون را ميتوان با دقت قابل قبولي توسط تركيبي از آزمايشهاي مخرب و غيرمخرب بدست آورد. بدليل محدوديتهاي عمده آزمايش مغزه‌گيري از قبيل هزينه زياد، صدمه زدن به سازه و متمركز و موضعي بودن نتايج آزمايش، توصيه ميشود آزمايش مغزه‌گيري همراه با آزمايشهاي غيرمخرب مانند التراسونيك، چكش اشميت و غيره استفاده شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظرت رو در اينجا بنويس